De zeventiende stond voor de leidingsploeg al enkele weken in het rood aangeduid in de agenda: Tito-Keti-Aspi-spel. Het meest prestigieuze spel in onze Chiro waaraan dit jaar een twist werd gegeven. Lees hier verder over wat zij, en ook de andere afdelingen, vandaag uitspookten.

De sloebertjes werden vandaag wakker in Amerika. Ze begonnen deze morgen met een kartel-spel. De kindjes werden verdeeld in twee groepen: de boeven en politiemannen. Het doel van het spel was om zoveel mogelijk snoepjes te stelen zonder dat de politie het zag. Met pijn in het hart moet ik vermelden dat de boeven gewonnen hebben. Na het smullen van de overheerlijke maaltijd begon er al een nieuwe game: Farm Village. Hier moesten de sloebertjes als eerste op zoek naar zichzelf vermomd als een boer/boerin. Daarna moesten ze om ter best de boerderij uitbreiden. Dit deden ze aan de hand van een postjesspel. De tijd vloog voorbij, voor dat we het wisten knabbelden ze al aan het avondeten. Nadien werd er alweer een mooi verhaaltje voorgelezen door de prachtige Hodor alias Meinert Vanneste. De minuscule reizigers liggen nu al te dromen over hun nieuw avontuur.

De vikings van speelclub 1 waren al van bij het ochtendgloren in form; het was namelijk de verjaardag van onze kleine spruit Siebe Vandenhoucke. Een mooi aantal ‘happy birthdays’ en een ontbijtje later was het tijd voor het ‘Viking-kwartet’. Daarna speelden de kleine vikings nog het balspel ’21-korfbal’. Na de pauze mochten de speelclubbers op bezoek bij Thibault van de provider Mobile VIKINGS. Hij kampte met een verschrikkelijke handelsoorlog tegen concurrent Telenet. De speelclubbers moesten hem aan de hand van verschillende opdrachten helpen om de hele wereld te voorzien van mobiel netwerk. Thibault was heel blij met de hulp van de kinderen en dankzij hun hulp kon Thibault zijn handelsimperium verder uitbreiden. Na de stoofvlees met aardappelen kwamen de speelclubbers nog tot rust in de douches. De leiding (Ylennia en Rémi) kan het zelf haast niet geloven, maar de kinderen slapen als een roos.

Heb je mij gemist? Zo begon de dag van speelclub 2. Een paar van hun kameraden zaten vast in de camion de anderen moesten aan de hand van tips opdrachten doen om hen eruit te krijgen. Echter, er zat een mol in het spel die met veel plezier het spel saboteerde, en overigens dit ook won. Kleine teleurstelling voor de speelclubbers, maar dat weerhield hen niet om er nog een leuke dag van te maken. Na de middag speelden ze ‘Levensweg’, hier mochten ze aan de hand van hun nieuwe identiteit een huis maken en inrichten, zo werd er ook getrouwd, gefeest en als afsluiter een heuse talentenshow georganiseerd.

Rakwi 1 deed vanmorgen een 50-minutenspel. De rakkers leefden zich volledig uit en konden dan daarna goed smullen van de Chili Con Carne van de kookploeg. ’s Namiddags passeerde een Twilight-spel de revue. Na de feestmaaltijd ’s avonds moesten de weerwolven ontsnappen uit een appartement.

De oudste rakkers hadden vandaag een ‘dag congé’: de wetenschappers hielden zich voor een keer bezig met andere zaken zodat ze niet moesten denken aan de wetenschap en aan het werk. De ontspandag werd gevuld met tabaksdozenspelletjes, basebal en een boys-/girlsnight.

Voor de Tito’s, Keti’s en Aspi’s zat er vandaag een ‘specialleke’ (zoals de kampbaas zou zeggen) in: ze deden een 24-urenspel. Er werd hen echter wijsgemaakt dat ze drie dagen zouden moeten gaan overleven in het bos – terwijl het er in werkelijkheid maar één was. Voedsel werd tijdens het spel gekocht aan de hand van opdrachtjes en dat werd veelvuldig gedaan. Iedere groep bouwde een slaapplek en begon zich in de overlevingswaanzin onder te dompelen. De teleurstelling was groot toen deze avond werd gezegd dat het spel maar een dag duurde in plaats van drie. Toch kwamen er alleen maar lovende woorden uit de monden van de leden van de drie oudste groepen.

Afsluiten doe ik graag met een woordje over het weer. Dat was vandaag weer afwisselend. Opnieuw bewezen we als topbende dat niets ons klein krijgt en op het einde van deze dag kunnen we besluiten dat onze laatste speeldag nog lang niet afgelopen is.

Tot morgen beste bloglezers.
Marion, Eva en Rémi

Vandaag recruteerde de leidingsploeg bij de Aspi’s: het was de hele dag Aspi In Leiding! Lees in het vervolg van dit blogbericht hoe het de Aspi’s verging tijdens hun stage.

Als eerst zullen we de transfers bij de sloebers bekijken. ’s Morgens werden Meinert, Marion, Megane, Saïne en Raf gewisseld door Frouwe, Nore en Oona. De kleinsten moesten verschillende continenten proberen te verzamelen. Dat deden ze erg goed aangezien ze volgens de verkregen verslagen zich helemaal inleefden en zo echte wereldreizigers werden. Na de tagliatelli met kip deze middag was het aan Rune, Julie Vergote en Julian om de lieve sloebertjes onder controle te houden. Tijdens het namiddagspel moesten virussen bestreden worden die ze dreigden op te lopen op een onbewoond eiland. Iedereen was mooi versierd en genoot met volle teugen van de dag.

Speelclub 1 werd deze morgen overgenomen door het duo Julie Vergote en Juliette. De negenjarige vikings moesten boten gaan vouwen uit papier om over zee te varen. De aspi-meisjes verdeelden de groep in twee; eens ze in die twee groepen verdeeld waren moesten ze ook bepalen wie er zou gaan verdedigen en wie er zou gaan aanvallen. Dan kwam het hoofdspel eraan; de bootjes werden in twee emmers gestopt en de aanvallers moesten die aanvallen met steentjes tot ze kapseisden. Het was een fantastische morgen. Na het zuiderse middagmaal gaf het duo de fakkel door aan Méron en Luna. De jongeren namen nota bene ook klokslag twaalf uur afscheid van het fenomeen Bert Leroy die de boeken open mocht gaan slaan om zijn herexamens te maken. Het afscheid was emotioneel. In de namiddag zochten de kinderen naar een geheime vikingschat waarin het lekkere vieruurtje gestopt was. Na de korte hap werd nog een leuk bordspel gespeeld met ingesproken fragmenten in verwerkt. De overgebleven speelclubleiders (en soms ‘lijders’) Ylennia en Rémi verklaarden de dag voor afgelopen en concludeerden dat de stageleiding vast en zeker geslaagd was voor hun ingangsexamen.

Roy en Noa namen de rol van de leiding van Speelclub 2 in de voormiddag over. Ze speelden een Tour de France-bordspel met twee postjes in verwerkt. Bij de ene kon je aan het rad draaien om een pech- of powerboostkaart te verdienen; bij de andere kon je opdrachtjes doen om extra bonificatieseconden te verdienen. Na de stevige maaltijd wisselden de aspi’s van wacht met Oona en Arne. Die laatste twee speelden een spel waarin de speelclubbers hun eiland moesten beschermen. Volgens de laatste geruchten zouden ze dat voortreffelijk gedaan hebben.

In Rakwiland werd de leiding ook vervangen. De jongste rakkers kregen leiding van Victor en Méron. Ze speelden een postjesspel waarbij het de bedoeling was om tien verschillende ingrediënten te verzamelen en zo niet te veranderen in een weerwolf. Het finalespel hield dan in dat de reeds getransformeerde weerwolven de overige levenden ook moesten doen veranderen in een weerwolf. De namiddagzon bracht de komst van Nore en Juliette met zich mee. Zij speelden een liefdesgotya met zoentjes geven die bij allen in de smaak viel. Na de thee opteerde het vrouwelijke duo voor hun quiz: de ‘weerwolf universalis’.

De oudste rakkers werden in de morgen vergezeld door Luna, Arne en Rune. Zij speelden een variant van het spel ‘Risk’ waarin het de bedoeling was om de wereld te redden van een gevaarlijk virus aan de hand van geneesmiddelen. Noa, Julie en Roy namen hun taak in de namiddag over met een parcours die de rakkers moesten doorkomen. Dit parcours was geplaatst in een ziekenhuis en het was de bedoeling om oftewel baby’s te maken, oftewel om ze te vermoorden en zo de overbevolking van het ziekenhuis tegen te gaan.

De tito’s kregen dan weer Julian en Julie Deceuninck als vervangleiding deze morgen. Zij speelden GO IV met verschillende sektes tegen elkaar. Het was de bedoeling om uit te maken wie tot de beste sekte behoorde. Na deze inspanning wisselden de tito’s hun leiding in; Frouwe en Victor bleken waardige vervangers te zijn. ZIj speelden in de namiddag een spel waarbij het de bedoeling was om aan de hand van opdrachten de vlag van een land te vormen (Vietnam bijvoorbeeld). Eenmaal ze dat ze dat gedaan hadden speelden ze ‘Tankslag’, een leuke variant op ‘Zeeslag’.

Sinds vorig jaar wisselen de Ketileiding en de kookploeg ook van rol en dit jaar was dat opnieuw niet anders. De kookploeg knutselde een spel in elkaar dat draaide rond geld en firma’s. Het doel van het spel was dat je de nadelen van het kapitalistische systeem inzag en besefte dat je gelukkig kan zijn met weinig geld. Eens ze dat stadium bereikt hadden konden ze als hippie verder leven. Er was ook nog een inlevingsopdrachtje hieraan verbonden waarin de nieuwe hippies met hippiebusjes moesten rondrijden.

Aspi’s in leiding betekent ook selfcook. Vandaag nam de volledige leidingsploeg de taken van de kookploeg over en dat resulteerde in een reusachtig eetfestijn ’s avonds. Alle families zaten in het gras rond de kookploeg die bediend werd door de leiding. De kookploeg zetten we dan ook graag op deze manier nog eens in de spotlight.

Dit betekent het einde van alweer een dag vol pret en vele nieuwe vriendjes. Wij van de redactie zullen ons morgen onthullen aan de hand van een foto. Dag zes is voorbij en het weer begint mee te zitten. Beter kan niet.

Deze morgen stonden we opnieuw op in de prehistorie. Aan de hoofden van de meeste leiding kon je al aflezen dat we halverwege het kamp zijn. Gelukkig staat de kookploeg iedere morgen paraat met een versgevulde tank koffie die we dan ook met volle teugen ‘naar binnen kappen’. Hier volgt een overzichtje van vandaag.

De Sloebers werden vandaag wakker in India. Eenmaal de vermoeiende vliegtuigrit voorbij was konden ze zich inleven in het rollenspel. Het buurtfeest mocht zekerlijk niet onderbreken. De mensen van het stadhuis konden de India-party niet beter organiseren, alles was tot in de kleine puntjes tip top in orde. Ze dronken er veel thee en dansten op de maat van de Indische muziek. Maar helaas liep niet alles goed af: tijdens het buurtfeest werd er namelijk een moord gepleegd. Ze konden dan aan de hand van Cluedo de moordenaar ontdekken. Eenmaal ze de moordenaar hadden ontdekt lazen ze als afsluiter een verhaaltje voor. Daarna vielen de minuscule reizigers als engeltjes in slaap.

Bij de jongste speelclubbers begon de dag hevig: er werd gestreden om de titel van de beste vikingstam aan de hand van een Stratego-spel. Na ’s middags even gerust te hebben leefden de kinderen zich nog meer in in hun thema door een vuil vikingspel te spelen. Daarna konden ze eventjes op het sleerzeil. Dit duurde echter niet lang aangezien het ferm begon te regenen; de douches waren dus een betere plek om de rest van de namiddag door te brengen. Na vier uur was iedereen moe en was het dus een uitstekend idee om een vikingquiz te spelen. De spanning was er te snijden. Nu liggen de lieve kinderen in hun veldbedden op weg naar zoete dromen.

Speelclub 2 startte de dag met een potje Speelopoly; het speelclub-broertje van Monopoly. Hierin streden vier teams tegen elkaar om de meeste plaatsen in Wervik te veroveren. Na de thee speelden de jonge kerels Doolhof en daarna doken ze de maffia-wereld in: ze speelden namelijk een spel waarin gedeald werd om games. Als zwanenzang van hun mooie dag werd een hoogstpersoonlijk Stratego-spel gespeeld; op elk kaartje stond het hoofd van een van de speelclubbers.

De weerwolfrakkers van Rakwi 1 werden deze morgen tegengehouden door het helse keukencorvee. Ze waren de volledige morgen bezig met groenten kuisen en snijden. Na dit werk was het tijd voor het namiddagspel: een bezoekje brengen aan het sleerzeil. Net als bij de collega’s van Speelclub 1 lukte dit echter ook niet zo goed door de nattigheid. ’s Avonds werd hun Weerwolf-spel verder gezet; de uitslag van vandaag is nog niet gekend.

Bij Rakwi 2 was het dag van de wetenschap, ze maakten kennis met vele wetenschappen zoals psychologie en biologie. Ook werd er een steunfilmpje gemaakt voor de thuisgebleven soldaat Meine Vandebraembussche, die aan het studeren is. In de namiddag kwamen de volgende wetenschappen nog aan bod: communicatiewetenschappen, taalkunde, geografie en criminologie. De dag werd afgesloten met een potje Time’s up.

In de sekte van de Tito’s werd in het eerste deel van de dag gedatet: het was de bedoeling om zoveel mogelijk matches te scoren tussen de sekteleden. ’s Namiddags was het tijd voor het ‘Indianen Banana Jones’-spel waarin bananenpunten te verdienen vielen die ervoor zorgden dat je de gouden banaan kon bemachtigen. De dag werd afgesloten met een ‘vuile quiz’. Gelukkig konden de pubers nog douches voor het slapengaan.

In Ketiland genoot men deze morgen van een potje Hippie-Stratego. In de late namiddag opteerde ook de Keti-leiding voor een duikje op het sleerzeil. Daarna werd hun kampaandenken (t-shirt en kousen) hen overhandigd. Het avondspel viel in het water (badum tss) en daarom keken de Keti’s naar een film.

De oudsten van onze prehistorische stam werden deze morgen opnieuw aan elkaar gekoppeld in het thema van ‘Hotel Romaspiek’. Ze moesten hun liefde aan elkaar bewijzen door extra grote t-shirts te maken waar beide personen in konden. In de namiddag werd uitgemaakt wie het beste koppel was aan de hand van een estafette die gewonnen werd door Julian en Nore. Na het vieruurtje lag er een grote verrassing te wachten op hun bed, namelijk de aspitrui.

Dag 5. Voorbij. Tot nu toe hebben we alles gegeven en dat doen de leden evenzeer. We zijn zeer blij en trots dat we samen kunnen doen wat we doen.

Vandaag stond helemaal in het thema ‘wandelen’. De Keti’s en Aspi’s werkten hun tweedaagse af, terwijl de andere afdelingen vandaag op dagtocht gingen. Zie hier een kort overzicht van elke afdeling zijn dag.
De enthousiaste sloebertjes waren al direct in thema (On The Road). De 32 minuscule wereldreizigers gingen ‘On The Road’ vandaag richting het prachtige Amel. Na een lange en vermoeiende rit verkenden ze om 15h de kampplek als echte reizigers. Daarbij kregen ze ook hun persoonlijke reizigerspet die hen de hele reis lang zal beschermen tegen de zon. Morgen vertrekken de sloebers naar een nieuwe bestemming; welke dat is zullen we nog niet zeggen want dat moet een verrassing blijven.

Vandaag draaide alles om de befaamde dagtocht voor de Speelclub, Rakwi en Tito. Speelclub 1 koos voor een verrassende wending: ze hadden vandaag geen bestemming voor ogen. Het plan was om bij iedere splitsing van de weg kop of munt te gooien om te bepalen welke weg zou worden ingeslagen. Dit bracht ze langs vele mooie wegen en twee speelpleintjes. Uiteraard was dit een gevaarlijke keus; gelukkig werden de speelclubbers vergezeld door het leidersduo bestaande uit Bert en Rémi die uitstekende padvinders zijn (Ylennia bleef op de kampplek door gezondheidscomplicaties). De tocht zong haar laatste adem uit om 17h, en die laatste adem kon niet veel later worden uitgeblazen aangezien de speelclubbers toen al erg vermoeid waren.

Speelclub 2 was vanmorgen al vroeg vertrokken op hun dagtocht, er stond hen een toffe dag te wachten. Na 12 km puffen, zweten en het vele wandelen kwamen ze aan op de plek waar het vandaag allemaal om draaide: het zwembad. Eerst aten ze de heerlijke broodjes die de kookploeg voor alle afdelingen gemaakt had (waarvoor dank), en daarna volgden twee uur dikke pret in het bad. Op de terugweg werd er gestopt in Amel aan het speelpleintje; dit bleek later de laatste stop geweest te zijn. Na de lastige 24 kilometers en vele zere voetjes konden ze eindelijk rust vinden.

Rakwi 1 dook vandaag in het ongewisse tijdens de dagtocht: de leiders besloten om de beek die van de kampplek loopt te volgen en zo te ontdekken tot waar die loopt. Het antwoord op die vraag weet leider Tiel Delporte na vandaag jammergenoeg nog steeds niet. Het schijnt wel een avontuurlijk uitje te zijn geweest.

Rakwi 2 ging toevallig genoeg ook op dagtocht. Het leidsterstrio ontdekte vandaag dat ze in geen geval kaarten kunnen lezen en waren dan ook snel verdwaald. Gelukkig dat de drie girls toch een beetje ‘brains’ hebben (aangezien hun thema ‘professoren’ is) en zich telkens de weg terug herinnerden. Het sukkelen werd gecombineerd met een potje ‘Gotya’ die aangepast was aan ons Chiro-gebeuren. De winnaar van dit potje is tot op heden nog niet bekend gemaakt, maar ik kan jullie verzekeren dat het spannend zal zijn. Nu liggen de vermoeide rakkers al in hun bed; volgens de berekeningen zouden de 30 jongeren dan ook zo’n 20 kilometer hebben verslonden.

De dagtocht van de Tito’s kreeg ook een wending: de sekte werd gehalveerd en moest zo zonder leiding op hun bestemming geraken. Het ene deel deed dat prima, het ander deel faalde. Het bleek dus ook dat ‘iene, miene, mutte’ spelen bij twijfel niet werkt. De sekte beschikt gelukkig over een echte volksheld in de gedaante van Jonas Biliau die de falende helft van zijn sekte weer op het juiste spoor zette. De tot nu toe onbekende bestemming bleek Venntastic-beach te zijn waar de sekteleden een frisse duik namen. Het was een lastige, maar leuke dag voor de sekte. helaas moesten de tito’s vandaag afscheid nemen van de volksheld Jonas.

De Keti’s sliepen vorige nacht in Malmedy en aten lekkere frieten ’s avonds. Vandaag liepen ze 19 kilometer, waarin hun haarkleur plotseling veranderde. Er werd ook een ontspanningsmomentje voorzien met douches. De Keti’s vormen een hechte groep en dat kan je zien aan hun groepsfoto.

Vandaag kwam er meer duidelijkheid over de slaapplek van de aspi’s gisterenavond (die een beetje vaag was geformuleerd in ons vorige bericht), die sliepen namelijk in een kapsalon in Trois Ponts. Het kapsalon werd de dag nadien niet vergeten aangezien ze hun eigen kapsalon maakten vandaag. Volgens de geruchten zou je vandaag geen enkele aspi meer kunnen herkennen, de helft van de aspi veranderde zijn haarkleur. Met hun nieuwe haarkleur waren ze dan ook direct in het juiste thema voor hun speciale activiteit: paintball. Er woedde een hevige oorlog tussen de twee teams en ze kwamen verslagen uit het paintballpark. Na de strijd vertrokken de aspi’s op hun stalen rossen terug naar de kampplek.

Rond 19h vingen we aan met de vermaarde barbecue van de vaste kookploeg. Elk lid was supergelukkig met deze dubbel en dik verdiende feestmaaltijd. Na het avondeten was er weinig tijd over voor spelletjes en gingen de kleinste afdelingen dan ook onmiddellijk slapen. Nu snurkt Amel. En ik denkt dat Amel nog nooit zo gesnurkt heeft. Dankjulliewel.