Categorie: Bivakblog (Pagina 2 van 14)

Kampdag 1

Het is eindelijk zover: vandaag vertrekken we weer op kamp JOEPIE!
Het radioavontuur richting Mol kan eindelijk beginnen.

Aangezien we niet zover moesten reizen, vertrokken we maar om 11u30 met de trein richting Mol. Met veel blije gezichtjes, soms ook wat traantjes, maar vooral met veel goesting in het kamp namen we afscheid van het thuisfront. Vanuit Wervik vertrokken we naar Antwerpen en van Antwerpen naar Mol. Door vertraging misten we in Antwerpen helaas onze aansluiting, waardoor het verlangen om de kampplaats te zien als maar groter werd. Eens aangekomen in Mol moesten we een kleine 40 minuten wandelen naar de kampplaats.

Eens aangekomen op de kampplaats waren we blij verrast, want beide camions waren al volledig geleegd door de aspi’s en kookploeg. Na enkele uren zwoegen en zweten in de zon stond het volledige kampterrein al op zijn pootjes. We speelden een spelletje om onze families te ontdekken en daarna was het etenstijd. Alle leden konden genieten van een lekkere macaroni.

Na het eten was het voor de jongste afdelingen al tijd om in hun bedje te kruipen, waar het heeeeeeel warm was om te slapen. Enkel de keti’s kregen nog de kans om een spelletje te spelen, waarbij ze de eed bij de special forces moesten afleggen.

Ook de aspi’s reden vandaag hun laatste kilometers op de fiets, de volle 10 km. Vooraleer ze begonnen aan deze zware tocht genoten sommige van een verfrissende douche, anderen van een ochtendduikje in het meer. Na vier dagen werden de fietsen voorgoed (voor dit kamp dan toch) aan de kant gezet en konden ze genieten van het echte begin van hun bivak: de camion ledigen! Dit werd achteraf beloond met een lekkere pasta pesto. Nog eens een dikke merci aan de kookploeg!

Voorkamp dag 3

Yeey!

Alweer een dagje verder en een stapje dichter bij de kampplaats in Mol.

Planning van vandaag: 71,8 km bakken en braden in de stralende zon.

Maar wat een geluk dat we een ijsjeskraam geregeld hadden op onze baan.

Anders waren wij gesmolten in plaats van onze ijsjes.

Na de lekkere afkoelende versnapering bereikten we al snel onze camping: het Zilvermeer!

 

De tentjes werden al snel opgezet, want de aspiranten werden geropen door het verfrissende, maar drukke meer. Het hoogtepunt hiervan waren dan toch de supercoole razendsnelle glijbanen. Noud D. wordt blijkbaar wel nog steeds aan het infopunt gevraagd. Tussen het aperitief en het avondmaal werden er twee kampen gevormd: de caféhangers en de avonturiers geleid door Dumpsterdiver Wannes. Terwijl de ene groep een lekker drankje benuttigde, ging de andere groep op ontdekking door de camping (of in een vuilnisbak?). Hierbij werd maar weer bewezen dat aspis met weinig zaken veel plezier kunnen hebben: zo vond Wannes D. een lange stok en werd hij omgetoverd tot Slagboom Wannes. Met veel gelach, maar ook met een mooie buit kwamen ze terug: een blikje Sprite, 2 euro, een geurverfrisser, een blikje Amstel 0.0, businneskaartje van Smits CV Service 0487 23 42 34 en een klein olifantje. De camping werd nog verder ontdekt met een nachtelijke wandeling vooraleer we in ons warme bedje kropen, helemaal klaar voor de laatste fietsdag.

 

Zzzzzzzzz

 

 

 

Voorkamp dag 2

Nadat de aspiranten ruim hun tijd namen om te ontwaken begonnen ze aan een stevig ontbijt. Lichtjes in retard vertrokken we onze tocht richting onze 2de verblijfplaats, maar onze aspis moeten nog leren werken met de knooppunten, aangezien we na de eerste bocht al de verkeerde richting uit waren. Met een goeie koptrekker binnen de groep reden we aan een stevig tempo langs het water, waardoor we al snel vele kilometers achter de rug hadden. Doordat 2 lekke banden zich kort na elkaar opvolgden, ontstond er een weddenschapje binnen een paar aspis over het aantal fietsbanden die onze redders in nood Yves en Jan zouden gaan herstellen die dag. Hiermee bewees gastleidster Méron D. dat ze de pech van de dag het best kon inschatten, want na een lekke en ontplofte band op 5 minuten tijd kwam de teller op 4. Proficiat Méron, maar let toch op voor de paaltjes op baan …

De zoektocht naar een cafétje verliep helaas niet zo vlot, zelfs een veerbootje kon ons niet helpen, maar het bracht wel een leuke en gezellige pauze met zich mee. In de vlakke zon reden de bezwete aspiranten de laatste kilometers richting Rumst. Een deel van de groep smachtte naar een verfrissende duik en de tweede zoektocht werd ingezet. Helaas werd ook deze queeste niet voltooid. De teleurstelling werd gelukkig verzacht met een overheerlijke apero en maaltijd (Pulled Pork Burgers met patatjes en Aïoli). Het avondmaal werd afgesloten met een handdoeken zweepgevecht, ze waanden zich als echte Oudgriekse gladiatoren. De lastige maar leuke dag werd nabesproken rond een gezellig, mugwerende Citronella kaars. De bedjes werden niet veel later opgezocht, slaapwel!

 

Voorkamp dag 1

Om 7u deze ochtend, in het nederige dorpje ver van het mooie Griekenland genaamd Wervik verzamelden 31 aspiranten voor een stevig ontbijt ter voorbereiding van hun helse fietstoch richting Mol, een ware Sisyfusarbeid. Maar deze tocht is gelukkig niet zinloos.

De kop is eraf en de eerste 90 kilometers werden ingezet. Onze geliefde Leie lieten we achter ons en reden we richting de Vlaamse Ardennen. De zware beklimmingen lieten we hier naast ons liggen en de rit bleef over het algemeen plat. Na een gezellig cafétje, MAAR 1 lekke band en een eerste val door Cara D. kwam het echte werk. Twee uitdagende beproevingen stonden hun te wachten: een beklimming van de Muur van Geraardsbergen gevolgd door de Bosberg, de Berg Olympus is er niks bij!!

Niet veel later kwamen we aan in ons jaarlijks stekje van de eerste nacht: bij Olivier, gekende oudoudleiding Viete. Een verfrissende duik in het zwembad, een aperitief die een overheerlijke avondmaal voorafging en een mooie afsluit rond een kampvuurtje. Een eerste geslaagde dag bij de Aspi’s en het begin van hun Griekse Mythologie.

Groetjes de verbrande Aspi’s

Laatste blogbericht

Voila dat was hem dan! Het kamp is voorbij en twas toch weer de max!!

Sinds gisteren zijn alle chirowieten veilig en wel in Wervik gearriveerd. Wij hebben er alvast enorm van genoten! Hopelijk jullie ook!

Er zijn nog enkele personen die we graag in de bloemetjes willen zetten. Eerst en vooral natuurlijk de leden. Jullie aanstekelijk enthousiasme heeft ons goesting om dit te organiseren. Ook willen we de kookploeg bedanken om elke dag zo een heerlijke maaltijden te voorzien. Daarnaast waren er enkele gastleiding die dit kamp de leidingsploeg kwamen versterken. Bedankt voor al jullie hulp en jullie enthousiasme, een voor een toppers!! Merci Mathias, Tiel, Méron, Rémi en Robbe. Ook willen we het voorkampteam bedanken, zowel de kookploeg als het fietsteam, om de aspi’s zo’n zalige tijd te bezorgen. Bedankt aan de camionchauffeurs en alle ouders die hielpen bij het uitladen van de camion. De kampleiding Noa, Xander en Remi mogen we natuurlijk ook niet vergeten om dit kamp in goede banen te leiden. En als laatste vaneigens de voltallige leidinsploeg die 10 dagen lang de dagen van jullie kapoenen vulden met allerlei leuke activiteiten!

Allen een dikke merci!

Dit was het blogteam 2023 dan. Hopelijk hebben jullie er op deze manier mee van kunnen genieten. Wij zien jullie graag terug 10 september bij de startactiviteit. 

Groetjes Loïc en Lotte

Kampdag 10

Dag 10,

Aan alle leuke dingen komt jammergenoeg een eind en ook dit kamp komt tot z’n einde. Vandaag stond in teken van opkuisen, opkuisen en nog eens opkuisen. 

’s Morgens begonnen de jongere afdelingen nog met een klein spelletje en vond het slottoneel ook plaats: de trouw van Helga (team blauw) en Casper (team groen), van een mooi einde gesproken. 

In de middag was het dan tijd om met z’n allen alles op te kuisen. Met de brandende zon op ons gezicht en de camion die op de top van de berg stond, was het zweten, zweten en nog eens zweten. Maar het is ons gelukt en als beloning konden we samen genieten van een gezellige laatste avond.

De avond werd ingeleid met een show waarbij de gehele leidingsploeg een flashmob uitvoerde, Abba (ook wel gekend als Noa, Rune, Nore en Laura) de show kwam stelen met hun fantastische act en de ‘boys’ (aka Tiel, César, Loïc, Rémi en Thomas) de meisjesharten veroverden. Het prachtige optreden werd afgesloten met een vuurspuw-act door Senne van de kookploeg. Vol bewondering genoten we van zijn trucjes. We mogen onze pollekes kussen met zo een talent in onze Chiro. Het kampvuur werd aangestoken, het eten (lekkere hotdogs) werd opgediend en de avondzon scheen in volle teugen. De dj deuntjes van Louis R. brachten iedereen naar de dansvloer en voor een laatste keer dit kamp hebben we gefeest voor ons leven.

Van een geslaagde laatste avond gesproken!


Kampdag 9

Dag 9, 

Big day! Het kamp kan natuurlijk niet voorbij gaan zonder de enige echte familiedag. 

In de vroege ochtend stonden alle families klaar om het beste van zichzelf te geven. De dag begon met het maken van hun familievlag waarmee ze als echte vikings hun territorium moesten afbakenen. Nadat dit volbracht was, kon het echte spel van start gaan, namelijk zo goed mogelijk voorbereid zijn voor de vikingrun. Dit konden ze doen door verschillende uitdagingen aan te gaan bij de verschillende postjes. Bij elke post was er een ranking die aangaf welke familie de beste tijd heeft voor die specifieke uitdaging. Zo werden de families volledig getraind tot echte vikings. Het ging van vloten maken, tot het aansteken van vuur en de oudsten moesten zelfs leren vechten tegen een stamhoofd van de vikings. Deze vurige strijd was een nek-aan-nek race tussen de Hartige Harmonieuze Hoorns en de Wiki Wikipedia Vikings, maar ook de andere families waren op de loer voor de trofee. 

Nadat iedereen genoeg getraind had, was het tijd voor de enige echte vikingrun. Nee, niet gewoon een toertje lopen, maar door bossen, beken en bergen. De aspis van elke familie begonnen de loop en werden later door keti’s vergezeld. Om de tito’s te bevrijden kwam dieptezicht van pas. Er moest eerst gemikt worden met paintballbuisjes op de juiste familietotem. Nu kon de vikingrun verder en trotseerden de ouderen van elke familie door een moeilijk parcours totdat ze de rakwi’s en wat verder de speelclubbers bereikten. Tijdens de laatste meters werden de sloebers opgepikt en zetten de families een sprintje in naar de top van de berg. De roem dit jaar was voor de Zielige Zwoegende Zeegoden, maar als morele winnaars kwamen de Hartige Harmonieuze Horens uit de boot. Zoals elk jaar was het weer een discutabele, maar geslaagde eindstrijd!

Na een barbarenmaaltijd was het tijd om onze vuile, door zweet doorweekte vikings te laten verwennen met een sponzengevecht, inzeepbeurtje door de leiding, doop door priester Marc en Johannes de Doper in de Ourthe en zoals echte vikingen vikinghaar ingevlecht krijgen. Kortgezegd, de langverwachte carwash van dit kamp stond te gebeuren. Na een geslaagde editie kon iedereen met zijn eigen afdeling nog wat relaxen voor ze in hun diepe slaap over het mooie Valhalla mochten dromen.

Liefste lezers, voor jullie ook zoete dromen en misschien tot in het Valhalla der Dromenland!

Kampdag 8

Dag 8,

 Er was eens een steile helling gelegen aan de oostkant van de kampplaats Ancien Moulin Magotiaux. Hij staat gekend voor de vele afdelingen die het gebruiken voor het sleerzeil. Vandaag durfden ook de sloebers deze te trotseren. Later de dag waaide het nieuws over dat de goeie tovenaar Thomas gevangen genomen was in het trollenbos door de boze trol Loïc. De sloebers kregen de kans van de trol om de tovenaar terug te krijgen met losgeld. De kinderen maakten veel trollenpap om het losgeld te verdienen, maar net niet genoeg om de bevrijding te vervolledigen. De tovenaar blijft voorlopig nog in kwade handen …

Deze ochtend gooiden de speelclubbers het over een heel andere boeg. Racen allemaal goed en wel, maar achter 8 dagen was het tijd voor iets anders, een ander soort ‘races’: namelijk hondenrassen. De speelclubgroep werd verdeeld in verschillende groepen die elk een hondenras voorstelden. Door verschillende uitdagingen konden ze het beste ras worden. En ja hoor we hadden een winnaar, de chihuahuas pakten de trofee. In de middag keerden we terug naar het formule 1 wereldje waar team Ferrari en team Alpha Romeo in een grote ruzie zaten. De paintball buisjes werden boven gehaald. Na het gevecht werd er afkoeling gezocht in de beek. Dat was genieten!!! De dag eindigden we met een minifeestje. Zingen uit volle borst, de dansbeentjes boven halen en een klein chipke eten. Na zo een leuke dag ontvingen ze allemaal hun aandenken (een sleutelhanger) en was het alweer tijd om te gaan slapen.

Vandaag begonnen de rakwi’s de dag samen met een variant op Risk waarbij ze een ziekenhuis probeerden over te nemen. In de middag speelden ze de grote chaosquiz. Daarna beschoten de rakwi 1’ers elkaar in het bos met blaaspijpjes en bloem terwijl de rakwi 2 zich trachtten te meten met de sloebers door ook op HET sleerzeil te gaan. In de avond speelden ze opnieuw samen en zorgden ze er samen voor om zoveel mogelijk brandende kaarsjes naar de overkant te brengen.

In de ochtend doken de tito’s in de wereld van Katniss Everdeen door mee te doen aan de beruchte Hunger Games. Hierbij werd het bos dan toch nog eens ontdekt door onze pubers. De triomfant was Siebe V., om de trend door te zetten. Waar na de platte rust enkele spelletjes in de beek werden gespeeld en ze ietswat properder waren, werd na 16u het vuilste spel ooit gespeeld. De details ervan worden u bespaard, maar na 8 dagen rijk zijn komen de kilo’s er exponentieel bij …

Kardashians zijn er alom bekend om voor hun botox en fillers, en aangezien de Keti’s zich vertoeven in Kardashian-land, moesten ze zoveel mogelijk botox zien te verzamelen. In de middag verfristen ze zich op het sleerzeil (die eigelijk ook een modderbadje was) en ook de Ourthe werd gretig gebruikt. Daarna moesten ze zich klaarmaken voor het alom bekende Met Gala en trokken ze hun sjiekste kleren aan. In de avond stond er een glaasje non alcoholische champagne klaar en konden ze genieten van een casino avondje om de dag mee af te sluiten. 

Vandaag stond het gigantisch openbaar vervoerspel op de planning voor de aspi’s. Hierbij moesten ze via fiets/metro/trein/vliegtuig naar de overkant van de wereld geraken. Toen ze veilig in Australië landden gingen ze verder als echte kangoeroe’s. ‘s Avonds leerden ze elkaar pas echt kennen aan de hand van een quiz over onze diepste geheimen. 

In de avond hadden sommige toch wat heimwee naar het feest van het jaar, Rock op het Plein. Daar had de kookploeg een oplossing voor. We brengen gewoon het feestje naar het verre Steinbach. Leuke deuntjes, lekker eten en veel dansen stond op de planning. De kookploeg opende hun pasta- en limonadebar waar de families vol enthousiasme konden aanschuiven. We aten met z’n allen buiten in het avondzonnetje en genoten van het samenzijn. Daarna was het tijd om de dansvloer te betreden. Rock op het Plein is niet te tippen aan dit feestje 🙂 

Slaapwel allemaal en tot morgen! 

Kampdag 7

Dag 7, 

Vandaag was het de beurt aan de aspi’s om de leidersrol op te nemen. De dag begon met een stralend ochtendzonnetje en een schitterend toneeltje geleverd door de aspi’s natuurlijk.

Rise en shine! Al was het toch wat een duistere sfeer toen de sloebers ontdekten dat een boze heks de rivier had vergiftigd. Het kostte wat moeite en groepskracht maar succesvol creëren ze het antigif om de beek weer te zuiveren. De heks bleef zeker en vast niet bij de pakken zitten, in de namiddag ontdekten de sloebers namelijk dat ze de schatkaart had verstopt die de sloebers eigen was. Na een tocht door het magisch bos vol opdrachten vonden ze de stukken en konden ze de kaart opnieuw compleet maken. Gevolg: een schat tot de boord gevuld met snoepjes. Na een heerlijke maaltijd kropen de sloebertjes met een bedverhaal voldaan in bed.

De dag begonnen de speelclubbers met een racepiloot cursus. Ze leerden sturen, de verkeersregels en samenwerken. Na de raceles was het tijd voor een echte vlaggenroof. De speelclubbers moesten elkaars kamp veroveren en de beste Mario Kart functie bemachtigen. In de middag werden de speelclubbers uitgedaagd om een race te houden en zo snel mogelijk aan de finish te geraken. Dit deden ze aan de hand van een leuk kleuren spelbord waarbij ze benzine moesten verzamelen om vooruit te geraken. Na het vieruurtje werden de speelclubbers ondergedompeld in de klassieke pleinspelletjes. Wie zegt daar nu nee tegen? De avond sloten we af met het vervolg kijken van de Cars film. 

Rakwi 1 startte deze ochtend met een spelletje risk. Nee, geen landen veroveren, maar stadstuintjes. Ze kregen de opdracht om zoveel mogelijk diverse groenten te verzamelen. Bij elke nieuwe groente konden ze een nieuw stuk grond kopen. Toch vonden ze elkaar saboteren ook wel een interessante optie. In de middag vulden ze het programma met stratego. Ook hier konden ze elkaar saboteren en dat deden ze maar al te graag. De dag werd afgesloten met een wedstrijdje baseball. Dit keer met een twist waarbij ze bij elk punt moesten gooien met een dobbelsteen. Er waren geen verliezers hier, alleen maar winnaars. 

Rakwi 2 startte met een drukke planning de dag: de toekomst van Steinbach stond op het spel! De ene groep stond erop om de stad groen te houden, terwijl het andere team zoveel mogelijk gebouwen wou plaatsen. Na een hevige strijd kunnen we u met een gerust hart vertellen dat Steinbach de mooie, groene natuur zelve blijft. In de namiddag werd deze mooie natuur verder verkent, er werden kampen gebouwd met het materiaal die ze tijdens het spel verdienden. Hiermee werd later een vlaggenroof gespeeld en voor het slapengaan kwamen de nachtelijke dieren naar boven met een spelletje Weerwolven.

De tito’s speelden deze ochtend het gekende drugsspel. Met hun bedrijf moesten ze zoveel mogelijk geld verdienen. Over heel het kampterrein werd er verkocht en gekocht. In de middag stond een drukke agenda voor de tito’s op de planning. Startten deden ze met een potje vlaggenwacht, terwijl moesten ze ook een code kraken. Na 16uur was het tijd voor Cluedo. Ze sloten de dag af met een chaosspel waarbij ze zoveel mogelijk geld en diamanten moesten verzamelen. 

De keti’s stonden vandaag op en kozen ervoor om in de voetsporen te treden van Caithlyn Jenner, die vroeger nog een gouden medaille won in de tienkamp. Dit deden met de Olympische Tabakspelen. Aangezien de leiding druk bezig was, nam de kookploeg het werk over van de ketileiding om de groep te animeren. Op het programma: de grote ontsnapping uit de legendarische Alcatraz gevangenis. Na deze vermoeiende opdracht, die trouwens hen wel lukte, zochten ze de nodige afkoeling in de Ourthe met alles wat maar dreef. 

Natuurlijk bleef de leiding vanavond ook niet stilzitten. Aspi in leiding gaat hand in hand met selfcook. We staken onze handen uit de mouwen en maakten een heerlijk avondmaal voor de ganse Chiro. Als voorgerechtje bruschettas, hoofdgerecht chili con carne en dessert een heerlijke pannenkoekentaart. Het heeft ons allemaal gesmaakt! We bedankten ook de kookploeg voor hun harde inzet en overheeeeeeerlijke maaltijden. 

Groetjes, tot morgen! 

Kampdag 6

Dag 6,

We zitten halverwege het kamp. Tga toch rap e?! Maar das een teken dat we ons amuseren!

De sloebers vertrokken vandaag op dagtocht om fysiek het magisch bos te ontdekken. Het doel was om zoals speelclub en rakwi het meer der verfrissing te bereiken. Een trollenstreek leidde hen helaas het verkeerde pad op waardoor ze naast het verdwaald raken, ook de bestemming nooit bereikten. Maar het schijnt dat een elfje hen uit de nood geholpen heeft om tenminste veilig en wel de kampplaats opnieuw te bereiken. Hierdoor was le moment suprême waarop ze gewacht hadden helaas te doen in de eigen beek op de kampplaats. Ze hebben dus kunnen ravotten in de iets lokalere plas, maar niettemin even leuk (of zelfs leuker).

Ook vandaag beleefden de speelclubbers weer een topdag. De dag begon met een echte mariokart race waarbij ze anderen konden saboteren of hun eigen auto konden upgraden. De middagactiviteit was toch wel het hoogtepunt voor de speelclubbers, jaja het sleerzeil. Ook al was de zon vandaag niet in volle teugen aanwezig, ze hebben zich allemaal goed geamuseerd. Sleren, sleren en nog eens sleren! En natuurlijk konden ze daarna nog een duikje nemen in de beek. We eindigden de dag met het nemen van een warme douche en hebben dan gezellig samen de film Cars gekeken. 

’s Ochtends verdienden en versierden de rakwi’s de prachtige raketten die ze later op kamp zullen mogen afvuren. In de middag speelden ze met tabaksdozen en verkenden ze de steile hellingen van de kampplaats op het sleerzeil. ’s Avonds lieten de rakwi’s zien wie lef had en zetten ze hun handen in vuur en vlam. Voor alle bezorgde ouders, dit gebeurde onder toezicht van professionals.

Deze ochtend hebben onze rijke tata’s van de tito’s hun erfenis veiliggesteld door zoveel mogelijk baby’s te maken. Daarnaast was het feest bij de tito’s: Milan vierde zijn verjaardag. Daar hoorde een gekke party in de avond bij want ook morgen hebben we een jarige in ons midden: Siebe. We hebben onze party animals goed verwend!

De keti’s begonnen hun dag met het oprichten van hun eigen bedrijf. Ze moesten ervoor zorgen dat deze zo succesvol mogelijk werden zoals de Kardashians daar zo bekend om staan. Het kledijbedrijf, de Clothedashians bewezen dat ze dit minstens kunnen evenaren.

Deze ochtend maakten de aspi’s kennis met het vliegtuig. Hun vliegtuig werd gehijacked of zoals Rune D. zou zeggen ‘gehychact’.  De bedoeling was om hun piloot zo snel mogelijk weer aan het stuur te krijgen om het vliegtuig van zijn ramkoers te divergeren. Dit is hen gelukt door samen te werken.

Het tito-keti-aspi spel stond op het menu als na-platte-rust-toetje. Elke afdeling was een element van de kinderserie Avatar The Last Airbender. Met hun groep moesten ze hun eigen Avatar zo goed mogelijk maken. Toen ze hun Avatar hadden gevormd moesten ze zorgen dat ze de beste Avatar waren door zoveel mogelijk ballen in hun kamp te krijgen. Erna zijn de legendarische pleinspelletjes begonnen waarbij dit jaar weer GEEN gewonden vielen!

’S Avonds werd de traditionele baseball wedstrijd gespeeld tussen de Keti’s en aspi’s. Volgens coach Louis hadden de Keti’s veel last van vangballen bij een 17-0 achterstand, maar ze speelden volgens fair play. Sinds de ketimeiden aan slag waren, kwamen de punten langzaam maar zeker binnen. Helaas strandden ze toch met 2 punten achterstand op de aspi’s (27 – 25).

Amai, weer een dag met regen, zonneschijn, lachen, gieren, brullen! Dat ma rap morgen is!!

Pagina 2 of 14

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén