Yesyes kamp is echt van start!

Vandaag was het eindelijk zo ver. De vikingrit naar het verre Steinbach kon beginnen. 

8 uur ‘s ochtends verzamelden we met z’n allen aan het station. Heel wat blije gezichtjes, soms ook wat traantjes, maar vooral allemaal veel goesting om te vertrekken. Van Wervik gingen we naar Gent, van Gent naar Luik en van Luik naar Gouvy. Hoewel wat ondeugende speelclubbers eens op de noodknop durfden drukken, de treinen weer geen reservatieblaadjes hadden opgehangen en perrons plots van nummers wisselen, verliep de treinrit toch vlot. Eenmaal aangekomen in Gouvy, namen we de bus naar Steinbach waar we nog wat moesten wandelen naar de kampplek. 

Ook de aspi’s reden vandaag de laatste kilometers richting de kampplaats. Zo deden ze er nog 30 km bij waarvan sommigen een ommetoertje hebben gedaan omdat ze het zo tof vonden. Na 4 voldane en vermoeiende dagen waren ze eindelijk gearriveerd. We willen zeker nog de kookploeg bedanken en Yves en Jan die steeds voor ons klaar stonden.

Nadat we allen waren toegekomen, konden de leden zich even verfrissen in de beek en het kampterrein ontdekken. En we kunnen zonder twijfel zeggen, TIS EEN BERE MOOIE KAMPPLEK. 

Toen begon het echte werk: het ledigen van de camion, het opzetten van de tenten en het installeren van ons bedje. Het was zwoegen en zweten want het zonnetje was vandaag aanwezig en de camion stond op de top van de berg. Maar we mogen trots zijn op al onze leden  om zo goed hun best te doen.

Na enkele uurtjes opzetten, begon ons buikje wel te grommen dus tijd om te eten. Het nieuwe kampliedje ging af en de eerste formatie was een feit. We speelden een kort spelletje om onze families te ontdekken en dan was het eindelijk etenstijd.  Alle gezichtjes waren aan het opklaren bij het eten van de overheerlijke macaroni. 

Na het eten was het voor de jongsten al tijd om in hun bedje te kruipen. De oudste afdelingen werden niet gespaard en hebben nog wat tenten opgezet. Chapeau! Na een toffe eerste dag kan nu iedereen genieten van hun welverdiende nachtrust want morgen zullen de eerste spelletjes gespeeld worden.

Tot morgen!

Dag 3,

Na een goeie nachtrust en een stevig ontbijt stond de aspi’s een nieuwe avontuur te wachten. Op het menu stond een rit met wat minder pech, maar daarvoor niet minder zwaar. Zo begonnen ze de dag meteen met een goeie klim, een klim die enkel het begin was van een hele hoop meer vermoeiende beklimmingen, waaronder één van 11 km lang (dit is bijna even lang als de afstand tussen Zonnebeke en d’Arke!!). Zoals we de aspi’s kennen, gaf niemand op en bereikte iedereen vermoeid en voldaan de top van de berg. Naast een tal van klimmen en dalen hebben de Aspiranten mogen proeven van enkele mountainbike wegetjes. Naar horen zeggen zou zelfs Wout Van Aert jaloers geweest zijn. In onzekere tijden is er één ding zeker: we mogen trots zijn op de grote prestaties die de oudste leden afleggen.

Na 56 km zwoegen en zweten kwamen ze aan op de camping in Vielsalm die het meest gewilde item bevatte wat men op dat moment kon wensen. Ja ja, naar grote vreugde kon iedereen zich afkoelen met een plons in het ZWEMBAD! Deze heeft meer dan deugd gedaan na deze lastige dag. Morgen de laatste kilometers richting Steinbach, maar nu eerst genieten van een meer dan welverdiende nachtrust. We zijn er bijna!

Slaapwel en tot morgen om 8u00 stipt aan het station te Wervik!

Dag 2,

Na een leuke maar toch wel stevige eerste dag, begonnen de aspi’s vandaag vol goede moed aan een nieuwe etappe. De dag begon zeer regenachtig maar nadat we de eerste klim hadden genomen (17,5%), kwam gelukkig de zon tevoorsschijn. Helaas was deze vreugde van korte duur want de hoogtemeters bleven zich oplopen. Maar de aspiranten zijn niet van het klagen en verloren niet hun motivatie. Zo zaten we al tegen de middag over de helft.

Al hadden we doorheen de dag toch wel wat pech. Zo had Vidar al in totaal 4 platte banden, Ayko 2 platte banden, enkele kettingen vielen ervan, heeft Jurre enkele klimmen met een platte band gereden en heeft Jan op zijn neus gevallen. Al e chance van Jan en Yves hun handigheid en hun doorzettingsvermogen want zo zijn we er toch geraakt.

Een lichtpuntje onderweg was toch wel het zien van een ijsjeskar, net voor de zwaarste klim. Na 57 km en 1000 hoogtemeters kwamen we heelhuids toe in Sy, Hamoir en konden we onze zweetpollekes wassen in de Ourthe. Na een heerlijke maaltijd van Klaas, Nootn, Joene en Eva kruipen we voldaan in ons bedje.

Tot morgen! Vele kusjes aan alle mama’s, papa’s, liefjes, zusjes, broertjes en de rest. DIKKE KUS VAN JULLIE ASPI’S XXX

Ook hier in Wervik hebben we niet stilgezeten. Vandaag hebben de keti’s en de leiding de camion ingeladen. Helemaal klaar voor vertrek. Nog 2 nachtjes slapen en dan ist zover!

De kop is eraf!

De blog is van start, bananendozen zijn binnengebracht en de aspis zijn vertrokken naar het verre Steinbach, putje Ardennen.

Dit jaar staat een pittige fietsroute de aspi’s te wachten waardoor we besloten hebben om vandaag te starten vanuit Geraardsbergen. Toch beten gisteren enkele dappere aspi’s de spits af en vertrokken al met hun fiets naar de eerste slaapplek. Na het fietsen van de muur van Geraardsbergen en de Bosberg, waren ze goed genoeg opgewarmd en kon hun voorwacht officieel beginnen. ’S Avonds verzamelden we dan met alle aspis in Waarbeke waar we goed verwend werden door Olivier. Een dikke merci voor de jaarlijkse slaapplaats!

Na een gezellige eerste avond, startten we vandaag voltallig vanuit Geraardsbergen richting Namen. Met de uitdagende tocht van 135 km en 750 hoogtemeters was het geen lachertje. We begonnen met een obstakelroute, vervolgens ook nog wat platte banden en wat problemen aan de fiets.  Gelukkig zijn Batman en Jan mee, onze reddende engelen. Na een lange fietsdag zijn we heelhuids, of toch een beetje, toegekomen op de slaapplaats van vannacht.

De regen hielt ons zeker niet tegen! Nu genieten van de welverdiende nachtrust. Veel groetjes van alle aspi’s, de kookploeg, Batman en Jan.

Tot morgen!