Yeey!

Alweer een dagje verder en een stapje dichter bij de kampplaats in Mol.

Planning van vandaag: 71,8 km bakken en braden in de stralende zon.

Maar wat een geluk dat we een ijsjeskraam geregeld hadden op onze baan.

Anders waren wij gesmolten in plaats van onze ijsjes.

Na de lekkere afkoelende versnapering bereikten we al snel onze camping: het Zilvermeer!

De tentjes werden al snel opgezet, want de aspiranten werden geropen door het verfrissende, maar drukke meer. Het hoogtepunt hiervan waren dan toch de supercoole razendsnelle glijbanen. Noud D. wordt blijkbaar wel nog steeds aan het infopunt gevraagd. Tussen het aperitief en het avondmaal werden er twee kampen gevormd: de caféhangers en de avonturiers geleid door Dumpsterdiver Wannes. Terwijl de ene groep een lekker drankje benuttigde, ging de andere groep op ontdekking door de camping (of in een vuilnisbak?). Hierbij werd maar weer bewezen dat aspis met weinig zaken veel plezier kunnen hebben: zo vond Wannes D. een lange stok en werd hij omgetoverd tot Slagboom Wannes. Met veel gelach, maar ook met een mooie buit kwamen ze terug: een blikje Sprite, 2 euro, een geurverfrisser, een blikje Amstel 0.0, businneskaartje van Smits CV Service 0487 23 42 34 en een klein olifantje. De camping werd nog verder ontdekt met een nachtelijke wandeling vooraleer we in ons warme bedje kropen, helemaal klaar voor de laatste fietsdag.

Zzzzzzzzz

Nadat de aspiranten ruim hun tijd namen om te ontwaken begonnen ze aan een stevig ontbijt. Lichtjes in retard vertrokken we onze tocht richting onze 2de verblijfplaats, maar onze aspis moeten nog leren werken met de knooppunten, aangezien we na de eerste bocht al de verkeerde richting uit waren. Met een goeie koptrekker binnen de groep reden we aan een stevig tempo langs het water, waardoor we al snel vele kilometers achter de rug hadden. Doordat 2 lekke banden zich kort na elkaar opvolgden, ontstond er een weddenschapje binnen een paar aspis over het aantal fietsbanden die onze redders in nood Yves en Jan zouden gaan herstellen die dag. Hiermee bewees gastleidster Méron D. dat ze de pech van de dag het best kon inschatten, want na een lekke en ontplofte band op 5 minuten tijd kwam de teller op 4. Proficiat Méron, maar let toch op voor de paaltjes op baan …

De zoektocht naar een cafétje verliep helaas niet zo vlot, zelfs een veerbootje kon ons niet helpen, maar het bracht wel een leuke en gezellige pauze met zich mee. In de vlakke zon reden de bezwete aspiranten de laatste kilometers richting Rumst. Een deel van de groep smachtte naar een verfrissende duik en de tweede zoektocht werd ingezet. Helaas werd ook deze queeste niet voltooid. De teleurstelling werd gelukkig verzacht met een overheerlijke apero en maaltijd (Pulled Pork Burgers met patatjes en Aïoli). Het avondmaal werd afgesloten met een handdoeken zweepgevecht, ze waanden zich als echte Oudgriekse gladiatoren. De lastige maar leuke dag werd nabesproken rond een gezellig, mugwerende Citronella kaars. De bedjes werden niet veel later opgezocht, slaapwel!